We leven in een wereld waarin onze identiteit lijkt te zijn teruggebracht tot de illusie die we er via social media van in stand houden. In dit ongrijpbare en vluchtige bestaan is het aantal volgers en likes een belangrijk houvast geworden. Wat kan ik doen om gezien te worden? Hoe kan ik mezelf handhaven? Commercie en politiek spelen op deze ontwikkeling in. Likes zijn te koop, de handel in  persoonsgegevens is het nieuwe goud, big data zijn belangrijke wapens in de internationale machtsstrijd. In deze wereld ontstaan talloze nieuwe gemeenschappen waarvan de leden zich het bestaan niet bewust zijn. Of ook: zonder dat er überhaupt leden zijn.
Constant Dullaart’s Composition is opgebouwd uit een cirkelvormig arrangement van simkaarten. Deze maken deel uit van een project waarin de kunstenaar de namen van de soldaten van een Hessisch huurleger uit de achttiende eeuw gebruikte om, met behulp van een Chinees bedrijf, een groot aantal Facebook-accounts aan te maken. Om deze echt te laten lijken werden ze elk gekoppeld aan een simkaart die louter voor dit doel even werd geactiveerd. Chinese bedrijven die met het aanmaken van nep-Facebook-accounts hun geld verdienen kopen deze simkaarten in grote getale op om ze na gebruik voor het beetje goud dat erin zit weer door te verkopen.